الگوی تجویز داروهای ضددرد در درمان ریشه دندان توسط دندانپزشکان عمومی شهر قم، سال ۱۳۹۴

زمینه و هدف: درد پس از درمان های دندانپزشکی، از چالش های اصلی مورد توجه دندانپزشکان می باشد. این موضوع، به ویژه در مورد درمان ریشه دندان ها بارزتر است. این تحقیق با هدف تعیین الگوی تجویز داروهای ضددرد توسط دندانپزشکان عمومی شهر قم قبل از درمان، حین درمان و پس از درمان های ریشه دندان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، الگوی تجویز داروهای ضددرد توسط تمامی دندانپزشکان عمومی در شهر قم (سال 1394) بررسی گردید. ابزار مطالعه، پرسشنامه ای شامل: مشخصات دموگرافیک و سؤالاتی در رابطه با مدیریت درد در سه مرحله (پیش از آغاز درمان، حین درمان و بعد از خاتمه درمان ریشه دندان ها) بود. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: شایع ترین داروهای تجویزشده به ترتیب نوافن، دگزامتازون، ایبوپروفن، مفنامیک اسید و کدئین بود. تنها 7/0% از دندانپزشکان همیشه و 3/89% از آنها، گاهی اوقات پیش از آغاز درمان به صورت پروفیلاکتیک برای بیمار مسکن تجویز می کردند. 3/89% از دندانپزشکان نیز در بین جلسات درمان، تنها گاهی اوقات از داروهای داخل کانال استفاده کرده بودند. بین سالهای اشتغال به کار، تجویز نوافن و دگزامتازون، ارتباط معنی دار بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آموزش واحدهای فارماکولوژی بالینی در طول تحصیل و به روز کردن اطلاعات دندانپزشکان پس از فارغ التحصیلی، به ویژه در زمینه پیش دارویی و استفاده از ترکیبات داخل کانال، ضروری به نظر می رسد.